#PARYŻANKA la vie est un moment ^^

#Pragnąca żyć w totalnym spokoju  psychicznym. Bądźmy opanowani, spokojni, rozsądni, a wszystko będzie inne. Ogarnie nas oaza oczyszczenia. Od pewnego czasu zastanawiam się skąd ludzie mają na tyle odwagi, aby nie dać się pewnym życiowym sytuacją.  Nie wiem na czym polega kwintesencja jogi, aczkolwiek chciałabym mieć motywacje, aby tego zasmakować :) Poprzez ćwiczenia można stać się całkiem innym człowiekiem. Człowiekiem, którego nic nie jest w stanie wyprowadzić z równowagi. Ehh. zazdroszczę. Osoby nerwowe nie mają wewnętrznego spokoju, łatwo je sprowokować. Jestem chyba przedstawicielką danej grupy społecznej. Bycie opanowanym jest sztuką w dzisiejszych czasach. Ludzie tak szybko się rozwijają, pragną wszystkiego nawet kosztem innych. Kosztem planety, która niczemu tu nie jest winna. Jak tu być spokojnym?! Chociaż z drugiej strony gdyby tak każdy był opanowany chyba nikt nie myślałby już racjonalnie.  Psychologia zdaniem jednych rozwija się też dosyć szybko. Medycyna poznaje

Śpieszmy się kochać ludzi bo tak szybko odchodzą.. Czym jest śmierć ? Śmierć jest czymś ostatecznym.. Nikt nigdy jeszcze z nią nie wygrał i nie sądzę, że komuś kiedykolwiek się uda. "Rodzimy się by żyć, żyjemy by umierać" Niektórzy boją się, żyć, a inni dla odmiany umrzeć. Człowiek dostaje pewną szanse, zostaje stworzony, posiada rozum oraz podstawowe uczucia tego świata, aczkolwiek to jak to wykorzysta zależy tylko od niego. To jak, gdzie i kiedy skończy się nasz żywot możemy zadecydować sami. Tzn. chodzi o to, że w każdej chwili możemy sami go zakończyć, ale niestety nikt nie może śmierci zatrzymać. Na to jak długo jeszcze będziemy patrzeć na świat na równym poziomie zależy także od rodzaju naszego życia. Od  stylu bycia. To od nas zależy czy wolimy na niego patrzeć z tej perspektywy czy z góry. Oczywiście są rzeczy < np. choroby> nad którymi nie jesteśmy w stanie  zapanować. Jest to tak jak twierdzą niektórzy tzw. "przeznaczenie" . Chociaż ja szczerze w t

Uśmiechaj się ,  kochaj ,  pozwalaj kochać ,  tańcz ,  śmiej ,  baw ,  nie myśl o konsekwencjach ,  nie planuj ,  nie przejmuj się ,  nie myśl o jutrze ,  nie słuchaj opinii innych ,    po prostu ŻYJ  <3 

Hej :)  Nie pisałam trochę czasu ponieważ nie miałam ani weny ani czasu..  Chciałabym napisać kilka swoich myśli  na temat ludzkich upadków , niepowodzeń. Mam nadzieję , że posłużą one dla was jako motywacja oraz wiara w siebie :) Niepowiedzenie- jest to rodzaj konkretnego upadku lub potknięcia się człowieka. Psychika poddaje się i jest nieudolna w danych mu działaniach. * Każdy z nas przeszedł w swoim życiu przez rzekę niepowodzeń ; ale nie zapominajmy , że to już koniec.. ; * nie ważne jak upadamy , ważne jak wstajemy ; *jeśli masz w swoim otoczeniu odpowiednie osoby to każdy upadek będzie dla Ciebie tylko i wyłącznie lekcja , którą rzuciło Ci życie pod nogi.; *Bądźmy sami dla siebie tym najważniejszym  dyrygentem; * Bo wszyscy jesteśmy sobie równi i nie daj sobie wmówić , że jest inaczej ; *Zajmując się szczęściem innych , nie zapominaj o własnym ; * Przypomnij sobie kim byłeś zanim kazano Ci być tym kim jesteś ; * Najważniejsze dla każdego człowieka powinna być teraźnie

Chciałabym powiedzieć kilka słów na ten temat , ponieważ od pewnego czasu jest dla mnie czymś ważnym. Teatr - rodzaj sztuki widowiskowej w której aktor lub grupa na żywo daje przedstawienie dla zgromadzonej publiczności . Terminem "Teatr" określa się też sam spektakl teatralny lub też budynek w którym jest grany. Nie wiem czy ludzie w tym wieku < XXI> choć trochę są zainteresowani tego typu sztuką. Pewnie większość woli patrzeć w ekran kinowy , aczkolwiek cieszy mnie to , że chociażby nieliczni chcą zasmakować czegoś innego. Kino jest oczywiście także ciekawym przedstawieniem pewnych rzeczy , no ale może zbyt przeistoczonym ;/ Zaś teatr przedstawia zazwyczaj życie bardziej realistycznie. Samo to iż mamy możliwość zobaczenia aktorów na żywo , a nie tylko  w ekranie.  Byłam wczoraj na przedstawieniu pewnego teatru Modrzejewskiej spektakl pt. " Konferencja ptaków". Jestem zachwycona tego typu przedstawieniem prawdziwego życia ludzi za pomocą odgrywania roli p

III MARZENIA : Pewnie każdy z nas ma jakiekolwiek marzenie/a , a nie ma odwagi aby je spełnić ? A może po prostu nie ma wsparcia ze strony innych ? Albo ktoś nie wierzy w wasze możliwości ? No albo nie szanuje tego co chcecie zrobić ? Odpowiedzcie sobie sami na te pytania i wywnioskujcie co was trzyma i oddala od własnych marzeń . Marzenia mogą być naszymi celami , a cele marzeniami , zależy dla kogo jest ważniejsze spełniać marzenia , a dla kogo dążyć do celu.  Osobiście mam kilka marzeń , które obrałam sobie za cele życiowe , ponieważ to mnie bardziej motywuje  do działania.  Marzenia są potrzebne i ważne człowiek stara się być szczęśliwym aczkolwiek marzenia , a dokładnie ich spełnienie , da mu większe szczęście . Będzie dumny ze swoich możliwości , hartu ducha , wiary w swoją osobę .  Możliwość jego spełnienia jest chwilą ulotną , darem , którego nie możemy zmarnować i działać. Walczyć o swoje , o swoje dobro , nie zapominając o innych. Samo to , że możemy zacząć je real

Hejka.. dziś Chciałabym trochę zmienić temat.. Obejrzałam ostatnio pewien film , który dotknął pewną cząstkę mnie. Na początek chce zadać wam pewne pytanie.. Aczkolwiek : Czy pamiętacie kim byliście , zanim staliście się tym , którym wam kazano ? Jesteśmy tzw. marionetkami , którymi kieruje jakaś postać , bardzo intrygująca , pragnąca układać nam życie w sposób jaki pragnie.  Wielu z nas na pewno chociaż raz powiedziało , że bycie sobą jest bardzo istotne ; a czy ktokolwiek zastanawiał się nad tym tak naprawdę ? Czy jesteśmy w stanie wstać i powiedzieć światu , że jesteśmy w pełni sobą , tymi osobami  , którymi się narodziliśmy oraz takimi , którzy potrafią walczyć o swoje ? O to co na prawdę ma za marzenia / cele  ? Czy robicie to co naprawdę pragniecie ? eh.. Trudno mi samej zmienić ten świat, proszę was o jedno.. Róbmy to co kochamy , kochajmy się nawzajem , nie bądźmy tymi kim nam każą oraz nie zmieniajmy się dla innych ludzi , którzy także są pod wpływem sznurków , którymi nami

II RODZINA : Osobiście nie mogę powiedzieć , że mam całą i szczęśliwą rodzinę. Jest rozbita , nie wiem czy mogę powiedzieć , że była to jedna z najbardziej korzystnych opcji dla mnie , no ale po części tak. Aczkolwiek nie będę tutaj wam opowiadać szczegółowo mojego życia prywatnego bo to nie o to tutaj chodzi. Chciałam powiedzieć czym powinna być rodzina jak dla mnie , jaki ma wpływ na życie każdego z nas itp. Rodzina jest pierwszą jednostką w jaką wkraczamy wychodząc na świat , ym.. na ten specyficzne otoczenie zwane "Naszą Planetą". No nie każdy ma takie szczęście , że ma tą rodzinę w całości , albo chociażby kogoś odpowiedzialnego pełnego optymizmu i miłości do nas.  Wychowujemy się w niej , czerpiąc każde poczynanie jej członków , interpretując każde ich słowa , czyny , kodujemy sobie to wszystko jako coś co trzeba i my też powinniśmy tak postępować. Dziecko wszystko bardzo szybko zapamiętuje i stara się naśladować osoby w swoim o Toczeniu nie wiedząc czy to jest coś