#PARYŻANKA la vie est un moment ^^

Nie wiesz nic nie czujesz tego czego oczekuje świat nie wiesz kim jesteś co mówić jak się uśmiechać gubisz się w tłumie nie potrafisz obrać niczego w słowa jak przekazać komukolwiek te emocje które powoli wypijają twoją krew zatrutą przezroczystą krew wyciągasz dłoń niepotrzebnie odpychają spluwają zgubiłeś duszę.

Pokochaj nienawidź tak bardzo przeciwne słowa choć tak sobie bliskie Jak to możliwe  z największego uczucia utworzyć jeszcze większą nienawiść do drugiego człowieka. Jakim jest to paradoksem, człowiek dla człowieka tak obcym nienawiść szerząca się wśród ludzi jak zwierzęta rzucające się sobie do gardeł . Ludzie ze złamanym sercem już nie wrażliwe strachliwe istoty, a totalne puste, niewyrachowane zwierzęta Jednego dnia z uczuciem na dłoni, w sekundzie obrót, następnego już pusta istota, niewymagająca uczucia. Powiedzmy sobie co czujemy, czego potrzebuje nasza dusza, kim chcemy być i z kim, po co wstajemy z łóżka, czego się boimy zacznijmy rozmawiać i się wspierać nie jak dotąd zabijamy.

Smutek zapić trunkiem Oddech znieczulić buchem Ramiona wypełnić znieczulicą Serce Serce poddać destrukcji. Ucieczkę zamienić w styl bycia zapewnić sobie maskę szczęścia ciągle chcesz zakrywać oczy ludziom, którzy są, chcą być Tak chcesz się czuć a co chce twoje serce? Twoje wewnętrzne dziecko umiera tego też chcesz?

Krok za krokiem Przemierzam ulice, gdy światła już gasną wolność umysłu otwarte serce chęć życia pchają mnie do przodu kiedy chce się cofnąć. Patrzę w gwiazdy, szukam odpowiedzi co jeszcze przede mną. Gwiazdy wpatrzone we mnie, spadające jedna po drugiej tak jakby chciały zabrać mnie stąd razem z Tobą w otchłań zagadek i nie skończonych rozmów o Tobie i o mnie. Nie wiesz jak ruszyć kiedy nie masz mnie obok, ja nie wiem kim jestem, kim ty. Złapmy jedną z gwiazd, ocalmy duszę przyszłości Pokieruj mną jak ślepca, przez życie i śmierć pozwól się bać, nie pozwól cierpieć Idąc przez ocean konsekwencji. Uwierz w marzenia i w swoje odbicie którego tak nie chcesz znać.

oddechem utrzymywać puls, rękoma zakrywać strach, uśmiechem bronić się przed światem,  milczeniem tłumić krzyk. Czym dla Ciebie jest życie, czym dla Ciebie jest śmierć jak odbierasz świat, jak czujesz podmuch wiatru  czy nadsłuchujesz śpiewu ptaków, czy słyszysz szum fal. Co sprawia Ci radość, a co Cie rani co robisz z ochotą, a czego nie znosisz. Czy jesteś w stanie zostawić przeszłość czy nie boisz się przyszłości, czy dasz rade sam, czy idziesz z tłumem odpowiedzi szukaj, ona da Ci wiarę, do pokonania strachu, który zakrywasz rękoma.