Przejdź do głównej zawartości
SIEMKA! :D
 Więc może nieco o mojej osobie :) Jestem Magda.. Magdalena mam 16 lat i uczęszczam do Technikum na profilu Hotelarz. Chodzę tam bo muszę xD hmm.. moim marzeniem było LO human , wiem kreatywnie ;p no ale troche nie wyszło i jestem gdzie jestem :) Potem miałam zamiar iść na studia , filologie ang. albo polską ewentualnie psychologię , chciałabym być psychologiem ;_; W tej chwili myślę o psychologu sportowym ... no ale jeszcze mam troche czasu :) Lubie pisać książki , pisać coś swojego , nawet zaczełam pisać książke. Noooo i 2 z niewielu moich marzeń jest wydanie tej właśnie książki no i PARYŻ <3 mam nadzieję , że kiedyś to zrealizuje :D < trzymajcie kciuki > Jeszcze jedno .. Ten blog powstał ponieważ chciałabym dzielić się z innymi moimi przemyśleniami no i oczywiście poznawać nowych , tak samo jak ja " zagubionych" ludzi ":D Jeżeli chcielibyście dowiedzieć się czegoś więcej lub zadać mi jakieś pytania o których mogę wspomnieć na stronie to zapraszam na adres e-mail : doux_amour.98@wp.pl :DD 



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

XXIw.

Koszmar zaglądnął w oczy ludzi pustki zastały ulice Zło wyszło na powierzchnie. W naszych głowach pojawił sie najczarniejszy scenariusz wygoda czasów nic nie znacząca Człowiek człowiekowi podejrzliwym spojrzeniem ciągły stres w oczach przerażenie, które zabija nasze poglądy. Zamknięci w czterech ścianach szukający odpowiedzi Pytamy Boga czym żeśmy zasłużyli Ziemi bunt czy Boga gniew zasiał panikę. Zatrzymać się należy i zastanowić mając czas żyjąc w kwarantannie jak za daleko to zaszło dlaczego człowiek człowiekowi taki los podarował co należy zrobić i co za lekcje wyciągnąć.

Czasami

W pewnym momencie w człowieku coś pęka Jedyny rodzaj emocji to żal   I bezsilność   Nie ma wokół żadnej osoby która stawia Cię ponad wszystko  Ale to nic  Zbierasz lekcje tworząc niezniszczalna ścianę I już nikomu nie pozwolisz jej zniszczyć. 

Dziękuje wam..

W życiu każdego człowieka przewija się mnóstwo ludzi, pojawiają się, odchodzą, ale nie tak do końca. Zostają w naszym sercu czy głowie, zazwyczaj z negatywnymi cechami. Bywa,że w sercu nie ma dla nich miejsca. Czy to dobrze, że tak jest? owszem. Uczą nas nowych rzeczy, doświadczeń, pokazują inną stronę życia, mimo tego, że potem znikają. Niektórych stać na normalną rozmowę, czy sam szacunek po tym co się przeszło, a niektórzy? Nie są na tyle dojrzali. Dziękuje. Dziękuje każdemu kto przewinął się przez moje życie, nienawidzę was, czy szanuje, nie ma to znaczenia, nie można mieć nad tym kontroli. Dziękuje, że pokazaliście, że nie można ufać, bo to zbyt cenne. Ktoś tak bez wyrzutów przyjdzie i wszystko zabierze. Niektórzy nie są dla nas warci niczego. Poczekaj na tą osobę, której otworzysz serce i myśli, obnażysz każdą swoją cząstkę, ale uważaj.. Zanim to zrobisz, zastanów się, bo potem nie zostanie Ci już nic. Dziękuje, za te łzy, które wylałam, które uświadomiły mi wszystko. Dzię...