Przejdź do głównej zawartości
SIEMKA! :D
 Więc może nieco o mojej osobie :) Jestem Magda.. Magdalena mam 16 lat i uczęszczam do Technikum na profilu Hotelarz. Chodzę tam bo muszę xD hmm.. moim marzeniem było LO human , wiem kreatywnie ;p no ale troche nie wyszło i jestem gdzie jestem :) Potem miałam zamiar iść na studia , filologie ang. albo polską ewentualnie psychologię , chciałabym być psychologiem ;_; W tej chwili myślę o psychologu sportowym ... no ale jeszcze mam troche czasu :) Lubie pisać książki , pisać coś swojego , nawet zaczełam pisać książke. Noooo i 2 z niewielu moich marzeń jest wydanie tej właśnie książki no i PARYŻ <3 mam nadzieję , że kiedyś to zrealizuje :D < trzymajcie kciuki > Jeszcze jedno .. Ten blog powstał ponieważ chciałabym dzielić się z innymi moimi przemyśleniami no i oczywiście poznawać nowych , tak samo jak ja " zagubionych" ludzi ":D Jeżeli chcielibyście dowiedzieć się czegoś więcej lub zadać mi jakieś pytania o których mogę wspomnieć na stronie to zapraszam na adres e-mail : doux_amour.98@wp.pl :DD 



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Gra

 Szeptając bezsilnie próbowała przekazać światu, że opada z sił.  Że każda mała drzazga powoduje ogromny krwotok uczuć. Że ją niszczą mową i uczynkiem. Że niedługi jej czas egzystencji.  Mimowolnie stawała z każdym twarzą w twarz. Kontemplując rzeczywistość walczyła z otoczeniem.

Bycie ślepcem..

"Człowiek docenia, gdy straci" Ludzie, mając dużo ciągle chcą więcej.. lecz nie spodziewają się, że mogą to w takim tempie stracić. Jest pewien swego, tego co ma i nie posiada świadomości, że nic nie trwa wiecznie.. Bywa, że stajemy się kompletnymi ślepcami.. ślepcami losu.. Nadchodzi moment kiedy coś tracimy i w pewnej chwili dochodzi do nas myśl, że to było wszystkim. Było tym, czego tak oczekiwaliśmy, a poprzez swoją głupotę i obwinianie wszystkich dookoła nie widzimy w tym swojej winy, a bywa, że to wszystko, każdy szczegół, jest naszą winą. Po prosu tracimy to nieodwracalnie. Nie mamy nawet odwagi przeprosić. Jesteśmy tchórzami.. Czasami chciałoby się cofnąć wstecz, zrobić kilka rzeczy inaczej, żyć tam z tą teraźniejszą świadomością. Pamiętajmy, że los nie da nam kolejnej szansy cieszmy się z każdej chwili doceniajmy każdego człowieka uważajmy na słowa i czyny potrafią zniszczyć wszystko. PAMIĘTAJ.. NIGDY NIE WYPUSZCZAJ SWOJEGO SZCZĘŚCIA Z RĄK..

XXIw.

Koszmar zaglądnął w oczy ludzi pustki zastały ulice Zło wyszło na powierzchnie. W naszych głowach pojawił sie najczarniejszy scenariusz wygoda czasów nic nie znacząca Człowiek człowiekowi podejrzliwym spojrzeniem ciągły stres w oczach przerażenie, które zabija nasze poglądy. Zamknięci w czterech ścianach szukający odpowiedzi Pytamy Boga czym żeśmy zasłużyli Ziemi bunt czy Boga gniew zasiał panikę. Zatrzymać się należy i zastanowić mając czas żyjąc w kwarantannie jak za daleko to zaszło dlaczego człowiek człowiekowi taki los podarował co należy zrobić i co za lekcje wyciągnąć.