Przejdź do głównej zawartości

Uciekaj..

Rozłóż ręce, schowaj uczucia, zamknij serce,
Uciekaj..
Nie pokazuj nikomu, jak rozklejają Ci się rany,
Zachowaj je w kieszeni, nikogo to nie obchodzi..
Uciekaj..
Pozwól się ponieść samotności, rozłóż ręce, schowaj uczucia,
Uciekaj..
Masz swoje słowa, które są najcenniejszymi,
Obdarz się zaufaniem, nie oddawaj go nikomu,
Uciekaj..
Nie czekaj, na nikogo, masz siebie, pamiętaj..
Rozłóż ręce, schowaj uczucia,
Uciekaj..
Podąż na swą planetę, odnajdź swoją różę,
która Ciebie nie skaleczy, innych kolce są potężnymi,
Nie czekaj na nikogo, Oni na Ciebie nie czekają..
Uciekaj..
Sobie się oddaj, nie okazuj cierpienia,
nie zamykaj oczu, zaciśnij pięści,
Uciekaj..
Pożądaj szczęścia, bezgranicznego, niezależnego,
od nikogo, od niczego, od Ciebie..
Uciekaj..
Czasami pusty bagaż jest cenniejszym,
od wypchanego po brzegi błahymi sprawami..
To wszystko  jest jak rozbite lustro..
Uciekaj..
schowaj uczucia, zamknij serce..
Powtarzaj sobie, jaką siłę masz,
bezgraniczną, największą, potrzebną..
Pozostawiaj za sobą ślady, konkretne,
Uciekaj..
Poczuj siłę, jej się nie wypieraj, poczekaj..
i przestań uciekać..~~M.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Gra

 Szeptając bezsilnie próbowała przekazać światu, że opada z sił.  Że każda mała drzazga powoduje ogromny krwotok uczuć. Że ją niszczą mową i uczynkiem. Że niedługi jej czas egzystencji.  Mimowolnie stawała z każdym twarzą w twarz. Kontemplując rzeczywistość walczyła z otoczeniem.

Bycie ślepcem..

"Człowiek docenia, gdy straci" Ludzie, mając dużo ciągle chcą więcej.. lecz nie spodziewają się, że mogą to w takim tempie stracić. Jest pewien swego, tego co ma i nie posiada świadomości, że nic nie trwa wiecznie.. Bywa, że stajemy się kompletnymi ślepcami.. ślepcami losu.. Nadchodzi moment kiedy coś tracimy i w pewnej chwili dochodzi do nas myśl, że to było wszystkim. Było tym, czego tak oczekiwaliśmy, a poprzez swoją głupotę i obwinianie wszystkich dookoła nie widzimy w tym swojej winy, a bywa, że to wszystko, każdy szczegół, jest naszą winą. Po prosu tracimy to nieodwracalnie. Nie mamy nawet odwagi przeprosić. Jesteśmy tchórzami.. Czasami chciałoby się cofnąć wstecz, zrobić kilka rzeczy inaczej, żyć tam z tą teraźniejszą świadomością. Pamiętajmy, że los nie da nam kolejnej szansy cieszmy się z każdej chwili doceniajmy każdego człowieka uważajmy na słowa i czyny potrafią zniszczyć wszystko. PAMIĘTAJ.. NIGDY NIE WYPUSZCZAJ SWOJEGO SZCZĘŚCIA Z RĄK..

XXIw.

Koszmar zaglądnął w oczy ludzi pustki zastały ulice Zło wyszło na powierzchnie. W naszych głowach pojawił sie najczarniejszy scenariusz wygoda czasów nic nie znacząca Człowiek człowiekowi podejrzliwym spojrzeniem ciągły stres w oczach przerażenie, które zabija nasze poglądy. Zamknięci w czterech ścianach szukający odpowiedzi Pytamy Boga czym żeśmy zasłużyli Ziemi bunt czy Boga gniew zasiał panikę. Zatrzymać się należy i zastanowić mając czas żyjąc w kwarantannie jak za daleko to zaszło dlaczego człowiek człowiekowi taki los podarował co należy zrobić i co za lekcje wyciągnąć.