Przejdź do głównej zawartości

Kim jestem..?

Żyjemy, nie myśląc o niczym konkretnym, nadchodzi moment, gdy się zatrzymujemy i nachodzi nas myśl.. Kim jesteśmy, czego chcemy, jak i z kim chcemy żyć..
W jednej sytuacji z jednymi ludźmi czujemy się fajnie, myślimy, że to jest właśnie dla nas. Lecz nadchodzi sytuacja całkiem inna, różniąca się o 180 stopni, która budzi w nas podobne uczucia.. Zastanawiamy się.. w którym stanie chcielibyśmy pozostać.. Nawet kiedy nie musimy wybierać, chcemy być świadomi swojego miejsca.
Jest tak wiele osobowości na świecie, tak różnych kultur i wierzeń, tak wiele zgromadzeń, przesłanek.. a do której należę JA ? Do której chciałabym należeć ? Pytanie pozostaje bez odpowiedzi i nie wiadomo kiedy się pojawi.
Czy wiesz kim jesteś ? Czego chcesz od życia ?
Czy jesteś tu gdzie być powinieneś ?
Wewnętrzne rozdarcie.. sam na sam ze sobą czuje się innym człowiekiem, z kimś innym jeszcze inaczej, w gronie? różnie to bywa. A kim naprawdę ?



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Gra

 Szeptając bezsilnie próbowała przekazać światu, że opada z sił.  Że każda mała drzazga powoduje ogromny krwotok uczuć. Że ją niszczą mową i uczynkiem. Że niedługi jej czas egzystencji.  Mimowolnie stawała z każdym twarzą w twarz. Kontemplując rzeczywistość walczyła z otoczeniem.

Bycie ślepcem..

"Człowiek docenia, gdy straci" Ludzie, mając dużo ciągle chcą więcej.. lecz nie spodziewają się, że mogą to w takim tempie stracić. Jest pewien swego, tego co ma i nie posiada świadomości, że nic nie trwa wiecznie.. Bywa, że stajemy się kompletnymi ślepcami.. ślepcami losu.. Nadchodzi moment kiedy coś tracimy i w pewnej chwili dochodzi do nas myśl, że to było wszystkim. Było tym, czego tak oczekiwaliśmy, a poprzez swoją głupotę i obwinianie wszystkich dookoła nie widzimy w tym swojej winy, a bywa, że to wszystko, każdy szczegół, jest naszą winą. Po prosu tracimy to nieodwracalnie. Nie mamy nawet odwagi przeprosić. Jesteśmy tchórzami.. Czasami chciałoby się cofnąć wstecz, zrobić kilka rzeczy inaczej, żyć tam z tą teraźniejszą świadomością. Pamiętajmy, że los nie da nam kolejnej szansy cieszmy się z każdej chwili doceniajmy każdego człowieka uważajmy na słowa i czyny potrafią zniszczyć wszystko. PAMIĘTAJ.. NIGDY NIE WYPUSZCZAJ SWOJEGO SZCZĘŚCIA Z RĄK..

XXIw.

Koszmar zaglądnął w oczy ludzi pustki zastały ulice Zło wyszło na powierzchnie. W naszych głowach pojawił sie najczarniejszy scenariusz wygoda czasów nic nie znacząca Człowiek człowiekowi podejrzliwym spojrzeniem ciągły stres w oczach przerażenie, które zabija nasze poglądy. Zamknięci w czterech ścianach szukający odpowiedzi Pytamy Boga czym żeśmy zasłużyli Ziemi bunt czy Boga gniew zasiał panikę. Zatrzymać się należy i zastanowić mając czas żyjąc w kwarantannie jak za daleko to zaszło dlaczego człowiek człowiekowi taki los podarował co należy zrobić i co za lekcje wyciągnąć.